https://gowbarrow.co.uk/

Contactpersoon:

Sam en Claire Beaumont

Landbouwers

Lees een nieuwsbericht met een overzicht van het living lab hier

Living Lab 7: Verenigd Koninkrijk

Boerderij Gowbarrow Hall

Beheerd door Sam en Claire Beaumont

Algemeen informatie
Gowbarrow Hall Farm ligt aan de zuidkust van Ullswater in het Lake District. Het is een familieboerderij, waar Sam fulltime boert en Claire parttime. De boerderij is oorspronkelijk gekocht door Claire's opa en werd jaarlijks geweid door voornamelijk schapenboeren voordat Sam en Claire er kwamen wonen. De ouders van Claire wonen in de hal en zijn betrokken bij de algemene besluitvorming en helpen bij verschillende activiteiten op de boerderij. Er zijn ook twee mensen die al 40-50 jaar op de boerderij werken en nog steeds helpen met seizoensgebonden activiteiten zoals hooien.

Het vee leeft het hele jaar door buiten. Ze hebben Shorthorn runderen (ongeveer 60 stuks), 5 Kunekune varkens die veel tijd doorbrengen in de bosweide en in en uit het bos zwerven, en 4 fell pony's. Ze zijn Weiland voor het leven gecertificeerd en boeren al 3-4 jaar biologisch, maar zijn net begonnen met het certificeringsproces.

De veeteelt is sterk geïntegreerd in de pogingen om de regeneratie van bossen en verschillende plantensoorten te bevorderen. De varkens en het vee woelen de grond om en creëren zo mogelijkheden voor pioniersoorten. Het vee graast tijdens het groeiseizoen, voornamelijk van april tot november/december, waarbij gebruik wordt gemaakt van schrikdraad en de koeien elke dag worden verplaatst.

De bossen zijn voornamelijk geïntegreerd in het landbouwsysteem door begrazing als weiland. Van de vallei tot de valleibodem is er ongeveer 385 hectare blijvend grasland en veel verschillende soorten bos; variërend van oude eiken en loofbomen tot een groot blok commerciële aanplantingen, waarvan er veel in de afgelopen 20 jaar zijn aangeplant (bosaanleg), en een paar kleinere stukken oud hakhoutbos. De boerderij heeft onlangs deelgenomen aan een Higher Tier Stewardship scheme met een focus op ongeveer 32 ha (80 acres) soortenrijk graslandherstel en 81 ha (200 acres) bosweideaanleg en -herstel. Sommige heggen werden onder Stewardship aangelegd, wat resulteerde in snoeihout dat werd gebruikt om houtsnippers van te maken. Een deel van de houtsnippers is gecomposteerd in een bioreactor van Johnson Su (een composteermethode waarbij het niet hoeft te worden gekeerd), waardoor een microbieel rijke compost wordt gemaakt die direct op bedden kan worden aangebracht of verdund in water en over velden kan worden gesproeid.

Sam en Claire zagen het voordeel van bomen al snel nadat ze in 2017 naar hun boerderij waren teruggekeerd. Toen het 'beest uit het oosten' toesloeg, werden de schapen die ze in de wei hadden niet getroffen door de verwoestende storm. Ze hebben gemerkt dat de koeien zowel in de winter als in de zomer baat hebben bij bomen als beschutting tegen de zon en als voedsel - als ze in een weiland worden gezet, gaan ze vaak meteen naar de heggen. De biodiversiteitswaarde is ook erg belangrijk voor hen - ze zijn van mening dat de meeste ecologen het ermee eens zouden zijn dat weiland een ideale habitat is voor veel soorten, en het is belangrijk dat het stimuleren van meer diversiteit een belangrijk aandachtspunt is, vooral nu zoveel soorten bedreigd worden en achteruitgaan.

Algemene landbouwaanpak
Weidegang - overgang naar biologisch

Doelstellingen

  • De regeneratie van bos en verschillende plantensoorten bevorderen (het 'mob grazing'-systeem speelt hierbij een rol).
  • De habitat van de bosweide herstellen, natuurlijke regeneratie stimuleren door het vee alleen in de winter te laten grazen (in de zomer grazen ze er niet), waardoor de bomen de kans krijgen om jonge boompjes te laten groeien en zich voor de herfst te vestigen.
    overwegingen.
  • Het aantal stuks vee in de winter verminderen, ervoor zorgen dat ze niet te veel grazen en niet te veel vee hebben - het hele bedrijfssysteem is afhankelijk van het feit dat er geen voer wordt ingekocht. Ze kopen ook geen stro en maken optimaal gebruik van het gras dat ze hebben.
  • De diversiteit in de graszode verbeteren, de voorkeur geven aan de langere rustperiode en geen kunstmest gebruiken.
  • Verbetering van de biodiversiteitswaarde op de hele boerderij - weiland is een ideale habitat voor veel verschillende soorten.
  • Optimaal gebruik maken van het gevestigde bos op de boerderij en dat in evenwicht brengen met nieuwe aanplant/ontwikkeling van bos.
  • Het verzoenen van de kloof tussen pastorale landbouwer en bosbeheerder.
  • Verschillende manieren onderzoeken om het land te beheren waar ze momenteel niet veel mee doen (terwijl het vee momenteel buiten overwintert, zijn er verschillende gebieden waar ze niet naar binnen kunnen).
  • Bomen beschermen tegen edelherten en reeën - een van de grootste populaties edelherten in Engeland bevindt zich aan de overkant van het meer van Gowbarrow, en ze kunnen naar de overkant zwemmen! Elke geplante boom moet op de een of andere manier beschermd worden.
  • Commercieel bos integreren met voedselproductie.
  • Een veerkrachtiger bedrijf hebben - er zijn twee veerkrachtigheden: economische veerkracht en milieu-, klimaatbestendigheid.

Uitdagingen

  • Bosregeneratie - De eerste paar jaar dat ze probeerden om de regeneratie op natuurlijke wijze tot stand te brengen, groeiden er voornamelijk elzenbomen, wat Sam en Claire toeschrijven aan een combinatie van het feit dat het land behoorlijk gedegradeerd was als gevolg van eerdere landbouwpraktijken met hogere veebezetting, gebruik van kunstmest, enz. Deze uitdaging werd gecombineerd met een enorme hertenpopulatie en te veel jacht op jonge kwetsbare jonge boompjes.
  • Ondersteuning op het gebied van advies en begeleiding en financiën - Sam en Claire hebben geprobeerd proactief te zijn en hebben regelmatig contact gehad met organisaties zoals de Boswachterij, Bosgebieden Cumbria en Ullswater Stroomgebiedbeheer CIC om steun te krijgen, omdat ze konden zien dat het een barrière vormde, naast de vraag waar ze nieuwe bomen vandaan moesten halen. Ze realiseerden zich dat het mogelijk was om een positieve invloed te hebben op de regeneratie met praktijken zoals minder intensieve begrazing en het gebruik van schrikdraad, zonder veel geld uit te geven. Maar daarmee zouden ze niet verder komen, om sneller vooruitgang te boeken waren investeringen, hulp en ondersteuning nodig.
  • Erkenning van weiland - Het wordt alleen erkend onder Countryside Stewardship in het Verenigd Koninkrijk als je land al is aangemerkt als weiland. Bij Gowbarrow was dat oorspronkelijk niet het geval - Sam bekeek kaarten en boeken over het Lake District... In James Clarke's overzicht van het Lake District uit 1787 beschreef hij hoe hij naar Gowbarrow kwam en door wat volgens Sam hun boerderij was liep, waarbij hij verwees naar de bosbodem die bezaaid was met rottende stronken van eikenbomen... Op de oude kaarten is te zien dat er bomen stonden met grasland eronder. Sam en Claire hebben al hun Stewardship-aanvragen zelf gedaan en zijn ervan overtuigd dat het altijd de moeite waard is om in de geschiedenis te kijken; kijk naar wat je boerderij was en misschien weer zou kunnen of moeten zijn.

Onderzoeksdoelen
Ze willen graag betrokken zijn bij zoveel mogelijk onderzoeksprojecten, zodat ze kunnen laten zien en bewijzen dat praktijken die in de hooglanden met succes kunnen worden toegepast, de mentaliteit en praktijken veranderen (waar een landschap van boomloze heuvels en stenen muurtjes de norm is). Ze erkennen de noodzaak van meer onderzoek op dit gebied.

Ze beschouwen de bomen als onderdeel van de boerderij en willen graag hun koeien in het bos zetten om de voordelen hiervan voor het bos te onderzoeken en te demonstreren. Ze beschouwen koeien als briljante ecosysteemingenieurs - hun vee trekt samen op als een kudde en blijft niet lang op één plek. Ze willen betrokken worden bij onderzoek dat de voordelen van begrazing door bossen aantoont - tot nu toe hebben ze nog niet veel onderzoek kunnen vinden dat dit bewijst. Ze hopen ook een aantal van de bestaande barrières te kunnen doorbreken. Staatsbosbeheer en Natuurlijk Engeland hebben een verdeelde mening over zaken met betrekking tot grasland- en bosbeheer.

Als onderdeel van de proeftuin willen ze graag verder onderzoek doen naar de uitdagingen en mogelijkheden van het combineren van nieuwe aanplant met bestaand bos, de kloof tussen veehouder en bosbeheerder, hoe zowel gevestigd als bos in ontwikkeling kan bijdragen aan de economie van een boerderij, verschillende manieren om land te beheren waar ze momenteel niet veel mee doen (vee overwintert momenteel, maar er zijn verschillende gebieden waar ze niet in kunnen), en kijken naar aanplant nu versus 30 jaar vooruit, waar ze zich op moeten richten. Ze willen ook graag het hertenbeheer verder onderzoeken.

Ze zijn betrokken bij ander onderzoek, dat momenteel een UK Innovatieve boerenProject dat zich richt op begrazing met balen. Het is een vijfjarig project om aan te tonen welke impact begrazing met balen heeft op de bodem en het voeder...

Ontwerp van het agroforestrysysteem
Er zijn stukken weiland en oud bos. De eikenbossen zijn 2-3 jaar geleden uitgedund en zijn sindsdien aan het regenereren, met veel meer diversiteit in de bosbodem. Vier velden op de boerderij worden hersteld met soortenrijk grasland en op een paar velden worden bosweiden aangelegd.

Deze velden worden begraasd met vee dat gebruik maakt van schrikdraad en dagelijks wordt verplaatst tijdens het groeiseizoen... Er zijn 4 stukken bos waar ze niet veel mee doen, behalve invasieven bestrijden, af en toe begrazen en wat biochar maken.

Ze hebben een commercieel bosblok van 65 ha (grotendeels Sitka sparren). Hun bosbeheerder helpt hen te beslissen welke blokken wanneer gekapt moeten worden en wat er herplant moet worden. Ze verkopen het als hout op stam. Sitkaspar is een houtsoort die heel snel groeit. Hoewel ze zich ervan bewust zijn dat er niet dezelfde diversiteit is in dit type bos, levert het een grote financiële bijdrage aan de boerderij.

Land wordt gebruikt voor het herstel en de aanleg van bosweiden en Stewardship is hun strategie voor overwintering, ze hebben geen stal die groot genoeg is! Ze herstellen de habitat van de bosweide en moedigen natuurlijke regeneratie aan door het vee alleen 's winters te laten grazen, wat betekent dat bomen de kans krijgen om jonge boompjes te laten groeien en zich te vestigen voordat de herfst komt. Dit werkt goed, het vee heeft veel beschutting en voedingsstoffen en mineralen die via bladeren aan hen worden doorgegeven. Er groeien overal duizenden elzenbomen, maar er zijn ook andere boomsoorten waarvan ze er maar weinig hebben, zoals espen, wilgen en hazelaars.

In de winter gebruiken ze voornamelijk een open gate type beleid waarbij ze het vee zelf laten bepalen waar ze heen willen en wanneer, wat vooral goed werkt als het slecht weer is.
Ze proberen verschillende manieren om de herten te beheren. Ze hebben een stalker en hebben afrasteringen van 6 bij 6 meter en 12 bij 12 meter gemaakt, die ze waar nodig uitdunnen. De omheining is gemaakt van palen en rails. Aan de buitenkant hebben ze doornen in een ring geplant. In het midden hebben ze zeer dichte smakelijke soorten geplant, met 75 bomen binnen een exclosure. Het idee is om een struikgewas te creëren waar een grote boom doorheen kan komen, net als in de natuur. De bomen omvatten een eikenmix: doorns, berk, tamme kastanje, lijsterbes, hazelaar, vogelkers, krabappel, linde, hulst en wintereik en een elzenmix: doorns, gelderse roos, vogelkers, esp, wilg, els. Ze gebruiken geen plastic of paaltjes, deels om de kosten laag te houden en omdat ze geen plastic boombuizen meer willen gebruiken op de boerderij. Ze gebruiken ook geen prikkeldraad. De doornen aan de buitenkant vormen een beschermende laag en de paal en het hek houden dieren hopelijk lang genoeg op afstand zodat de bomen zich kunnen vestigen. Over 10 jaar hopen ze een aantal palen te kunnen weghalen.

Ze hopen uiteindelijk een aantal gangen met appel- en notenbomen te kunnen planten en hebben een aantal gebieden op de boerderij vrijgehouden waar ze dit mogelijk zouden kunnen doen, samen met gebieden met balenbegrazing waar ze hooi buiten laten liggen en uitrollen om de koeien in de winter te voeren.

Monitoring
Sam en Claire zijn erg geïnteresseerd om deel uit te maken van het ReForest-project, waarbij satellietbeelden met hoge resolutie van het Europese landschap worden gekoppeld aan grote datasets over landschapskoolstof en biodiversiteit om een AI-model te trainen dat een convolutioneel neuraal netwerk wordt genoemd.

Dit netwerk maakt meerdere satellietbeelden van stukken land waarvan de koolstof- en biodiversiteitswaarde bekend is en stelt boeren/landbeheerders in staat om kenmerken in het landschap te associëren met bepaalde koolstof- en biodiversiteitswaarden. Boeren kunnen dan hetzelfde netwerk gebruiken om landschapsgebieden te bekijken waarvan ze de koolstof- en biodiversiteitswaarde niet kennen.

Tot nu toe hebben Sam en Claire veel gedaan aan het beoordelen en evalueren van de bodemstructuur (met Soilmentor en het VESS-systeem). Ze hebben ook gekeken naar de infiltratiesnelheid van de bodem en de soorten per vierkante meter. Ze hebben in de loop der jaren duidelijke veranderingen gezien - van 3 soorten per vierkante meter naar 8-9 per vierkante meter, en verbeterde waterinfiltratiesnelheden. Toen ze het beheer van de boerderij overnamen, leek de grond op een massief blok klei, de wortels waren erg kort en op sommige plekken was er bijna geen infiltratie. Toen ze vorig jaar opnieuw keken, konden ze meteen zien dat ze nu veel diepere grond hadden, met een betere kruimelige textuur en op sommige plekken een veel betere waterinfiltratie.

Ze hebben in het verleden samen met het Cumbria Biodiversity Data Centre een basisenquête uitgevoerd, maar zijn van mening dat het moeilijk is om biodiversiteit te meten op basis van enquêtes die hoofdzakelijk vastleggen wat er op de dag zelf is. Daarom is het moeilijk om te weten hoe het te herhalen, maar ze zijn van plan om er over ongeveer 10 jaar weer een uit te voeren - als dezelfde methodologie wordt gebruikt, zal een herhalingsonderzoek op zijn minst een indicator zijn. Ze gebruiken het niet voor kredieten voor netto biodiversiteitswinst, maar puur voor hun eigen monitoringdoeleinden...

Ze hebben wat bedenkingen bij het testen van bodemkoolstof - ze geloven dat er nogal wat verschillen kunnen zijn, afhankelijk van welk instrument je gebruikt / hoe je het doet. Ze zijn er nog niet aan begonnen, maar het staat op hun 'to do'-lijst - ze hebben gegevens over praktijken en inputs waarnaar kan worden verwezen als basislijn. Ze weten dat ze, nu ze geen kunstmest of voer gebruiken, slechts een kleine hoeveelheid diesel gebruiken en bomen hebben die op natuurlijke wijze uit de grond schieten, koolstof zullen vastleggen. Maar omdat ze geen koolstofkredieten verkopen, houden ze het alleen in de gaten voor hun eigen kennis, om te proberen hun koolstofuitstoot te verminderen.

Engeland, Verenigd Koninkrijk
Watermillock, Cumbria, Verenigd Koninkrijk (in het Lake District National Park)

81 (200 acres) - Aanleg en herstel van bosweiden

Silvopastoraal, Bosbegrazing/houtweide

Veehouderij (vlees) en kleine hoeveelheid tuinbouw (tuinbouw)

Leeftijd: Verschillend

Afstand tussen de rijen/in de rijen: De bomen op de weilanden staan willekeurig verspreid. De meeste zijn afkomstig van natuurlijke regeneratie of zijn overblijfselen van Duitse landbouwers.

In boomgaarden worden bomen geplant in twee soorten oppervlaktematen, 4x6 of 9x9.

Aantal bomen: 50

Grasland, gemengde groenten, kruiden

Kunekune varkens (5), korthoorn runderen (60), fell pony's (4)

Langzaam doorlatende, seizoensgebonden natte zure leem- en kleigrond

nl_NL_formalDutch